کابوسیم که خواب خوش تعبیر میشه
پروانه ای که توی پیله ش پیر میشه
یه زندگی درد کشیدمو شمردم
من زندگی کردنو از یاد بردم
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───
یه عمره با خودمم خوب تا نکردم
اونی که باید بشمو پیدا نکردم
تو خلوتم هی از خودم شکست خوردم
هر سال شب تولدم دوباره مردم
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───
هرگز نخواستم یه سوال ساده باشم
یا اتفاقی پیش پا افتاده باشم
واسه همین دور خودم دیوار چیدم
نقشه ی تنهاییمو خودم کشیدم
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───
چجور بخندم با یه قلب متلاشی
سخته که مرد روزای سخت باشی
ای کاش دنیا به دلم امون میداد
منو کمی بهتر به من نشون میداد
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───
کاشکی کمتر خودمو فهمیده بودم
حقیقتو جوری که هست ندیده بودم
مثل وصیت میشه هر چیزی که میگم
انگار که ساکن یه دنیای دیگم
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───
هرگز نخواستم یه سوال ساده باشم
یا اتفاقی پیش پا افتاده باشم
واسه همین دور خودم دیوار چیدم
نقشه ی تنهاییمو خودم کشیدم
نظر خود را بنویسید