از بوی خوش یار من مستم و مستم
ای وای از آن عشق که می داد به دستم
ای وای چه گویم به تو ای دلبر زیبا
یکسر همه بردی عقل و دل ما را
قربان دو چشمان فروغی چو ماهت
هی گیسو پریشان کن این دل به فدایت
قربان لب و حرف زدنت با نگاهی
این دل به فدای تو که دل میدهی گاهی
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───
ای جان و‌جهانم بی تو من غریبم
دل لی تو چه باشد جانانه ترینم
در کنج دلم یار عشقم چو ببیند
ای وای از آن عشق که بر دل بنشیند
ای وای که یارم به نگاهی دل خود داد
یک لحظه دل یار به دام دلم افتاد
نظر خود را بنویسید